Ken je dat als je een drukke dag hebt gehad, dat er druk op je hoofd staat je oren suizen en je gewoon ontzettend moe bent?
Bij iemand zonder ADD gaat dit geleidelijk en kan de gedachtes filteren. Bij iemand met ADD gaat dit proces wat sneller en is het filteren moeilijk. Ik raak sneller overprikkeld, de tv wat hard staat, drukte in de supermarkt, een plek waar veel mensen zijn dat zijn al triggers die kunnen zorgen dat mijn hoofd overloopt. En omdat er zoveel gedachtes zijn en het denk proces soms wat vertraagd is kan ik soms behoorlijk chaotisch zijn. Ik kom dan ook niet vooruit, terwijl ik in mijn hoofd heb wat ik allemaal wil doen, maar dan ben ik te moe om maar ergens aan te beginnen. Dingen vermijden omdat het me dan toch niet lukt. En me dan aan het einde van de dag schuldig voelen omdat ik weer een dag hebt verknoeid aan mijn eindeloze gedachte stroom.
Nu snap ik ook waar mijn depressies vandaan kwamen en waarom ik me altijd anders heb gevoeld dan anderen. En snap goed dat mensen depressief raken, omdat hoe hard je ook je best doet, het vaak gewoon niet lukt. Omdat je of overprikkeld bent, je onzeker bent, het gewoon ook heel moeilijk is om prioriteiten te stellen (waardoor je uitstelt en uitstelt en dan weer boos en teleurgesteld in jezelf bent). Praten over mijn gevoelens blijft lastig, bang dat je er anderen mee lastig valt, bang dat ze weer denken van daar komt ze weer aan met haar problemen, en ook bang voor de confrontatie.
Vaak heb ik een hele planning in mijn hoofd van wat ik op een dag wil doen, en dan lukt er maar een ding. Dat is zo frustrerend!
De chaos kan ook voor grappige momenten zorgen:
je een dag te vroeg op afspraken verschijnt, of dat je je baas belt dat de sleutel het niet meer doet en er dan achter komen dat je je eigen huissleutel gebruikt, je met een studiedag op het schoolplein staat😉
Praat met me mee, deel jullie gedachten en ervaringen.
Watch the moon and be enchanted!
Liefs van mij!
Comments